پیرامون‌ِغدیر سؤالی در ذهن افراد ایجاد می‌شود که آیا امیرالمؤمنین علیه‌السلام از خلافتِ غصب‌شده‌ی خود دفاع کرده‌اند ؟ و در جمع‌های مختلف به‌این امر مهم توجه داشته‌اند ؟ 👌 اما ببینید پاسخ آن‌را از کتب معــتبر اهلسنت ☝️ بلاذری از علمای مشهور اهل‌سنّت با اشاره به اذعانِ امیرالمؤمنین علیه‌السلام به واقعه‌ی غدیرخم و شورای سقیفه ، می‌نویسد : 👈 روزی حضرت‌علی ( علیه‌السلام ) بر روی‌ِمنبر فرمود : شما مردم را به‌خداوندِ رحمان سوگند می‌دهم که آیا از شما، کسانی هستند که از رسول‌خدا در غدیرخم شنیده باشد که حضرت فرمودند : پروردگارا! دوستانِ‌علی را دوست بدار و دشمنانِ‌علی را دشمن بدار ؟ 👈 اگر شنیده‌اید از جایِ‌خود برخیزید و شهادت دهید . 🥀 پایین منبر ، انس‌بن‌مالک و براء‌بن‌عازب و جریر‌بن‌عبدالله [ همه از صحابی رسول‌خدا بودند و در واقعه‌ی غدیر حضور داشتند] بودند که هیچ جوابی ندادند 👈 در این‌هنگام علی علیه‌السلام نفرین کرد و فرمود : پروردگارا! کسانی‌که این شهادت را کتمان می‌کنند ولی به آن آگاه هستند ، با نشانه‌ای بد عذاب کن که مردم با آن نشانه ، آنان را بشناسند 👌 ابووائل می‌گوید : انس‌بن‌مالک به برص مبتلا شد ، براء‌بن‌عازب نابینا شد و جریر هم دچار بیماری شد ۱ ✌️ ابن‌ابی‌الحديد ، دفاع همه جانبه‌ی صدیقه‌ی طاهره سلام‌الله‌علیها و شدت مظلومیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را با حضور حضرت‌زهرا علیهاالسلام در مقابل دربِ‌منازلِ انصار و مهاجر بیان می‌کند . 👈 او در کتابش می‌نویسد : بعد از اتفاقات سقیفه ، علی علیه‌السلام ، تا سه‌شب حضرت‌زهرا علیهاالسلام را بر مرکب سوار می‌کردند و با حسنین علیهماالسلام به درب خانه‌ی انصار و مهاجرین می‌رفتند و از آنان طلب یاری و کمک می‌کردند 👈 چهل نفر تا سر حدِّ مرگ با ایشان بیعت کردند و حضرت‌علی علیه‌السلام از آنان خواست که صبح‌گاه در حالی‌که موی سر تراشیده‌اند و اسلحه به‌دست دارند ، حاضر شوند 🥀 اما به‌غیر از چهار نفر که همان ابوذر و مقداد و سلمان و عمار بودند ، کسی به یاری ایشان نیامد
