احمدبن‌حنبل ، از حکیم‌بن‌سعید نقل کرده است که گفت : نزد ام‌سلمه از علی ( علیه‌السّلام ) یاد کردیم
ام‌سلمه گفت : آيه‌ی إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذهِبَ عَنكُمُ الرِّجسَ أَهلَ البَيتِ وَ يُطَهِّرَكُم تَطهيرًا در خانه‌ی من نازل شد ، پیامبر ( صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ) بهخانه‌ی من آمد و فرمودند : اجازه مده کسی بر من وارد شود
ناگاه فاطمه ( علیهاالسّلام ) آمد ، نتوانستم مانع ورود او بر پدرش شوم ، سپس حسن و بعد حسین آمدند ، نتوانستم مانع ورود آن‌ها بر جدشان شوم سپس علی آمد ، نتوانستم مانع ورود او شوم
پس هنگامی که جمع شدند ، پیامبر ( صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ) عبا را بر آن‌ها افکند و فرمودند : هؤلاءِ أهلُ‌بَیتی فَأهَب عَنهُمُ الرِّجسَ وَ طَهِّرهُم تَطهیرَاً
فَنَزَلَت هذِه‌ِالآیةُ حین‌َاجتَمِعُوا عَلَی‌البساطِ
قالَت : فَقُلتُ : یا رَسُولَ‌اللهِ وَ أنا ؟
قالَ : فَوَالله ما أنعَمَ ، وَ قالَ : إنَّکِ عَلی خَیر ۲
اینان اهل‌بیت من هستند ، پلیدی را از آنان دور گردان و آنان را به‌طور کامل پاکیزه ساز
پس در همان‌زمان که جمع بودند این‌آیه نازل شد
ام‌سلمه گوید : من گفتم : ای رسول‌خدا! من هم هستم ؟
فرمود : تو به‌خیر هستی ( اما از ما اهل‌بیت نیستی )
